Rak prostaty

Rak prostaty jest najczęstszym rakiem u mężczyzn w Polsce i trzecią najczęstszą przyczyną śmierci z powodu nowotworów.  Zaraz po nim plasują się rak płuc i okrężnicy. Każdego roku około 65 000 Polaków diagnozuje się raka prostaty. Tkanka gruczołowa prostaty może zwyrodnieć i utworzyć ten złośliwy guz.

Do tej pory nie znamy w pełni przyczyny raka prostaty.  Szczególne czynniki ryzyka obejmują: starzenie się; historia rodziny oraz niektóre diety i style życia.

Pacjenci skarżą się na ból przy oddawaniu moczu lub wytrysku lub krew w moczu. Choroba zwykle nie wykazuje żadnych objawów we wczesnych stadiach. W Polsce mężczyznom zaleca się regularne badania przesiewowe od 45 roku życia

Obserwuj i czekaj

Ostatnio pojawiają się pytania dotyczące pośpiechu w celu pobrania biopsji prostaty, a następnie konieczności chirurgicznego usunięcia prostaty lub zastosowania radioterapii. Wynika to przede wszystkim z tego, że przerzuty mogą rozwinąć się w wyniku przedostania się komórek rakowych do krwioobiegu podczas interwencji chirurgicznej. Po drugie, terapia może mieć dość poważne skutki uboczne, a powolnie rosnące guzy stanowią niskie ryzyko, szczególnie u starszych pacjentów. We wczesnych stadiach choroby, kiedy rak jest nadal ograniczony do prostaty, bardziej korzystne może być unikanie leczenia na rzecz ścisłego monitorowania guza. Ta procedura jest znana jako „aktywny nadzór” lub „obserwuj i czekaj”.  Maintrac® może w tej szczególnej sytuacji przyczynić się do długoterminowego monitorowania, zliczając komórki co 3–6 miesięcy, w zależności od konkretnych okoliczności.

Jeżeli  zostały wykryte ogniska w węzłach chłonnych i przerzuty odległe , lokalna radioterapia i interwencje chirurgiczne w wielu przypadkach już nie wystarczą. Ponieważ hormon testosteron stymuluje wzrost raka prostaty, korzystne może być włączenie terapii hormonalnej do procesu leczenia. Celem leczenia hormonalnego jest obniżenie poziomu testosteronu. Leki które wiążą się z receptorem androgenowym, receptorem testosteronu, blokującym działanie testosteronu,  są to antyandrogeny. Za pomocą maintrac® można określić status receptora androgenowego w krążących komórkach nowotworowych. Może to być przydatne dla onkologa przy podejmowaniu decyzji za lub przeciw terapii antyandrogenowej. Jeśli ta forma terapii nie okaże się bardzo skuteczna (guz odporny na kastrację), można również rozważyć chemioterapię. To, czy zastosowane leki osiągają pożądany efekt, można wcześniej sprawdzić na krążących komórkach nowotworowych, stosując analizę chemiowrażliwości maintrac®.

https://maintrac.com.pl/chemiowrazliwosc-na-leki/

Charakterystyczne dla terapii cechy raka prostaty

Oprócz testów na antygen specyficzny dla prostaty (PSA) i antygen specyficzny dla prostaty na błonie (PSMA), maintrac® umożliwia oznaczanie receptorów androgenowych (AR) i B7-H3 na krążących komórkach nowotworowych.

PSA/PSMA

    Zarówno PSA, jak i PSMA zaliczają się do markerów związanych z prostatą. PSA jest białkiem, które ulega ekspresji głównie przez komórki prostaty. W guzach niewiadomego pochodzenia może wskazywać, którego narządu dotyczy. Markery te mają zastosowanie do obserwacji w przypadku raka prostaty lub wsparcia długoterminowego monitorowania w przypadkach podejścia „obserwuj i czekaj”. PSMA jest glikoproteiną związną z błoną, która jest również obecna w krążących komórkach nowotworowych (pochodzących z raka prostaty) i jej zastosowanie może być podobne jak PSA. PSMA-PET / CT (pozytronowa tomografia emisyjna / tomografia komputerowa) daje wyniki tylko wtedy, gdy nowotwór wyraża PSMA. Można w tym przypadku rozważyć  wcześniejsze oznaczenie PSMA na krążących komórkach nowotworowych za pomocą maintrac®. Ten marker służy również jako odpowiedni docelowy antygen dla innowacyjnych podejść terapeutycznych (lutetium PSMA).

Receptor androgenowy AR

    Hormony steroidowe aktywują receptor androgenowy przez testosteron i dihydrotestosteron, w wyniku czego komórki nowotworowe wzrastają   w odpowiedzi na androgeny. AR jest ważnym parametrem prognostycznym w przypadkach raka prostaty. U pacjentów wykazujących status receptora hormonalnego AR uważa się za wskazanie, że pacjent może zareagować na terapię blokującą hormony i jako taki może mieć większe szanse na przeżycie.

B7-H3

    B7-H3 wiąże się z receptorami na limfocytach, które regulują odpowiedź immunologiczną. Do tej pory naukowcy udowodnili to dla komórek dendrytycznych, komórek T aktywujących monocyty i komórek rakowych. Obecność B7-H3 prowadzi do śmierci komórek lub porażenia komórek odpornościowych, które walczą z guzem. By poznać odpowiedź czy własna odpowiedź immunologiczna organizmu zostanie zahamowana można określić obecność  receptora B7-H3.